Djalouz Art

เพลิดเพลินไปกับแอพ Android เกมเกมเพลงภาพยนตร์ทีวีหนังสือนิตยสารและอื่น ๆ อีกมากมาย ทุกที่ทุกเวลาข้ามอุปกรณ์ของคุณ

Djalouz Art

นอกเหนือจากการได้รับประกาศนียบัตรของเขาในฐานะนักออกแบบนางแบบแล้วเขายังเริ่มกราฟฟิตีในปี 2546 ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจโดยตรงจากฉากหนุ่มสาวของกราฟฟิตีหกเหลี่ยมและยุโรป (มาร์โค 93, Say132, Daim, Vesod, Dran, Grey One, Inti, Vhils, ไม่มีศิลปะ ... )

ระเบิดสีเป็นเครื่องมือที่โปรดปรานเพราะเป็นสื่อกลางที่เหมาะสำหรับการทาสีในรูปแบบขนาดใหญ่และเหนือสิ่งอื่นใดทำให้มันเป็นอิสระอย่างมากในการเลือกการสนับสนุน

สถานที่ที่ถูกทอดทิ้งสวมใส่ตามเวลาความสูญเปล่าและโรงงานที่เหลืออยู่ในมือของธรรมชาติเปิดมุมมองใหม่ ในปี 2009 เขาได้ทิ้งงานที่เป็นรูปเป็นร่างเพื่อพัฒนางานที่เป็นนามธรรมมากขึ้นผ่านรูปแบบในปริมาณการหมุนเวียนและการเป็นจริงในสถานที่ที่ไม่เข้ากัน จากนั้นเป็นต้นมาเขามุ่งมั่นที่จะเอากราฟฟิตีออกจากอนุสัญญาของเขาโดยทำให้เขาพัฒนาขึ้นบนพื้นเพดาน ...

บนถนนรกร้างบนผืนผ้าใบหรือในการติดตั้งรูปร่างของงานของเขามีความหมายกับองค์ประกอบรอบตัวเขา พวกเขาสร้างทำนองเพลงที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความเศร้าโศกของสถานที่ที่เราอยู่

การถ่ายภาพมีบทบาทสำคัญในการถอดความอารมณ์เหล่านี้ทิ้งร่องรอยของงานเหล่านี้ไว้ด้วยกัน

ถนนเป็นสนามเด็กเล่น เขาพบพื้นผิวที่แตกต่างกันที่นั่นทำให้เขาสามารถทำงานของเขาได้

ด้วยผืนผ้าใบเขาพุ่งเข้ามาในแชสซีเขาส่งวิญญาณซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากกำแพงรกร้างเดียวกันนี้ซึ่งถูกทำเครื่องหมายไว้ตามกาลเวลา

ไม่เสร็จจริง ๆ สาขาการทดลองของเขาไม่มีข้อ จำกัด เพราะแม้ว่าจะไม่มีผืนผ้าใบหรือผนังอีกต่อไป แต่ก็ยังคงเป็นวิธีที่เปิดกว้างของจินตนาการของเขา

-

Djalouz Art

เกิดในปี 1985 และเติบโตในปารีส Djalouz เป็นศิลปินสื่อผสมฝรั่งเศสและนักกิจกรรมบนท้องถนน ในปี 2003 เขาจบการศึกษาด้านการออกแบบและมีส่วนร่วมในกราฟฟิตี

เขาได้รับแรงบันดาลใจโดยตรงจากฉาก Rising หนุ่มสาวและยุโรป (Marko 93, Say132, Daim, Vesod, Dran, Grey One, Inti, Vhils, No Art ... ) และโดยมหาวิทยาลัยการ์ตูน (Enki Bilal, Frank Miller)

สเปรย์สามารถเป็นเครื่องมือที่ชื่นชอบของ Djalouz ได้เสมอเหมาะสำหรับภาพวาดรูปแบบขนาดใหญ่และสามารถนำไปใช้กับหลายพื้นผิว

ไซต์อุตสาหกรรมที่ถูกทิ้งร้างความสูญเปล่าและสถานที่อื่น ๆ ที่ทรุดโทรมตามเวลาทำให้เขาสามารถเปิดจักรวาลใหม่ได้ ในปี 2009 Djalouz ได้จัดสรรงานที่เป็นรูปเป็นร่างของเขาและพัฒนาสิ่งที่เป็นนามธรรมผ่านรูปร่างและปริมาตรที่แสดงในสถานที่ฉีด

จากนั้นเป็นต้นมา Djalouz ไม่เคยหยุดที่จะนำกราฟฟิตีออกจากการประชุมนกฮูกโดยการวาดภาพจากกลุ่มไปยังเพดาน ... และทุกที่!

ผ่านถนนและดินแดนรกร้างอุตสาหกรรมเช่นเดียวกับบนผืนผ้าใบหรืองานศิลปะงานของ Djalouz นั้นมีความรู้สึกจากองค์ประกอบที่อยู่รอบ ๆ พวกเขาสร้างทำนองเพลงที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความเศร้าโศกของสถานที่

การถ่ายภาพยังมีบทบาทสำคัญในการถอดความทางอารมณ์โดยปล่อยร่องรอยของงานเหล่านี้ซึ่งเนื่องจากธรรมชาติของพวกเขาถูกผูกมัดให้หายไป ภูมิทัศน์ที่ผลิตขึ้นมาจากสนามเด็กเล่นที่เขาโปรดปราน

ด้วยการวาดภาพผ้าใบ Djalouz ฝังตัวเองเข้าไปในกรอบและทำให้วิญญาณเป็นไปด้วย

วิญญาณที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสถานที่ที่ถูกทำลายเหล่านี้มีแผลเป็นตามกาลเวลา วิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของเขาคือเล็บและประสบการณ์ของเขาไม่ จำกัด นอกเหนือจากผืนผ้าใบและผนังประตูแห่งจินตนาการของเขานั้นลึกและกว้าง